Bildet over viser en villaks (øverst) og en rømt oppdrettslaks som er tatt i sjøen i forbindelse med rømmingen fra Lerøy på Hitra i mai 2024. Den bør være lett å skille ut på grunn av slitte finner, forkorta gjellelokk og svak hale. Husk at villaks som har gytt flere ganger kan ha slitte finner. Flergangsgytere av villaks er ofte slankere og har ofte færre prikker enn oppdrettslaks. Foto: Lars Eivind Bones.
Siden rømningen ble oppdaget har Norske Lakseelver jobbet for å koordinere forvaltningslagene i Trøndelags sin innsats for å begrense skaden.
Laksen er nyskjerrig på forholdene i øvre del av Hellelandsvassdraget.
NTE har i siden 1993 finansiert klekkeriet i Meråker som ett viktig tiltak for å kompensere for kraftutbyggingen. Nå står klekkeriet i fare for å bli lagt ned samtidig som NTE ikke vil ta på seg ansvaret for andre kompenserende tiltak for de skadene kraftutbyggingen har påført vassdraget.
I 2015 ble det etablert en smoltrenne forbi Turbinen i Svanedal kraftstasjon. Renna går fra Ikraftstasjonens inntaksdam og har sitt utløp til elva nedenfor kraftstasjonen.
Brødrene Jørgen og Preben Korstad har vant Stjørdal SV sin miljøpris for sitt prosjekt "Elva som pedagogisk ressurs".
All laks som tas i Stjørdalsvassdraget skal det tas skjellprøver av. Veterinærinstituttet bruker disse for å se om det er vill- eller oppdrettslaks. Fra skjellene kan man også bruke for å finne alder på laksen, om laksen har gytet før og hvor fort laksen har vokst.
Uten fungerende bekker blir det lite med sjøørret, også i større laksevassdrag. Kartleggingen i Verdalen kan gi lottogevinst for sjøørreten.
Stjørdalsvassdraget består av Stjørdalselva og sideelvene Forra og Sona. Hovedelva er delt inn i 5 soner og i forbindelse med fangstraportering er Forra og Sona registrert som egne soner, så i alt består Stjørdalsvassdraget av 7 ulike soner. I tillegg er det flere mindre elver som ikke er registrert med fangst men som inngår i vassdraget og har stor betydning for reproduksjonen av laks og sjøørret.