Stjørdalsvassdraget har hatt stor betydning for dalføret gjennom flere århundrer, ikke minst i form av laksefiske hvor bønder med tilgang til elva drev fangst med faststående innretninger og med nøter og garn. Laks var på mange av gårdene et viktig innslag i kostholdet om somrene, ja langt ut over å være en kulinarisk opplevelse slik vi gjerne klassifiserer et villaks-måltid i dag. Det går mange historier fra gamle dager hvor tjenestefolk reserverte seg mot å få servert laks hver dag, maks 5 dager i uken, takk!
Etter forhåndsavtale og i samråd med fmsf er det fra og med 16. Juli og ut sesongen innført maksmål på hannlaks på 80 cm. Det betyr at i tillegg til all hunnlaks, skal også all hannlaks over 80 cm gjenutsettes! Avlivet hannlaks over maksmålet tilfaller elveeier, tilsvarende som for all avlivet hunnlaks.
Fjerning eller reduksjon av terskler og demninger gjenskaper den naturlige gradienten i terrenget og kan bidra til vesentlig bedre habitategenskaper.
Et åpent vassdrag kan igjen bli habitat og vandringsvei for fisk. Dette vil som regel medføre en betydelig bedring av økologisk tilstand og minske flomfare.
Her vil det alltid ligge oppdaterte fiskeregler for gjeldende sesong.
Ved spørsmål kontakt:
(OBS! Dette er bare et eksempel på fiskeregler, disse må tilpasses hver enkelt elv)
Når Altaelva ble leid ut til engelskmenn på midten av 1800 tallet, engasjerte de lokale kjentmenn som båtfolk.
I mange år foregikk det et omfattende rovfiske med garn i Storelva som forpaktes av BJFF. Foreningen har dokumentasjon, og Politiet og domstolen har saken.
Reduserte bestander og stort smittepress fra lakselus har gjort at vitenskapsrådet anbefaler at det ikke lengre bør fiskes etter sjøørret fra bestander i ytre fjordstrøk og langs kysten fra Ryfylke i Rogaland til Vikna i Nord-Trøndelag.