Bildet over viser en villaks (øverst) og en rømt oppdrettslaks som er tatt i sjøen i forbindelse med rømmingen fra Lerøy på Hitra i mai 2024. Den bør være lett å skille ut på grunn av slitte finner, forkorta gjellelokk og svak hale. Husk at villaks som har gytt flere ganger kan ha slitte finner. Flergangsgytere av villaks er ofte slankere og har ofte færre prikker enn oppdrettslaks. Foto: Lars Eivind Bones.
Siden rømningen ble oppdaget har Norske Lakseelver jobbet for å koordinere forvaltningslagene i Trøndelags sin innsats for å begrense skaden.
I dag kom 2023-tallene for sportsfiske etter laks i elv. Dermed er det offisielt den dårligste sesongen noensinne.
Norsk Institutt for naturforskning (NINA), Surna Elveeierlag og Norske Lakseelver skal de neste tre årene sørge for et kunnskapsløft om rømt oppdrettslaks i Surna og andre elver i Møre og Romsdal.
Innføring av den foreslåtte miljøfleksibilitetsordningen som en integrert del av tillatelsessystemet for akvakultur, er avgjørende for å løse lakselusproblemet.
Denne fiskesesongen gjennomfører Norske Lakseelver et pilotprosjekt for å øke kompetanse hos lokale forvaltningslag og sportsfiskere rundt identifisering, registrering og dokumentasjon av laksen som fanges i elvene under fiskesesongen.
Rødlistenotering, svake fangster og en oppdrettsindustri som gjør brutale innhogg i utvandrende laksesmolt. Løsningene finnes – politikerne må bare tørre å ta dem i bruk.
I dag legger VRL fram statusrapporten for villaksen. Fortsatt er rømt oppdrettslaks og lakselus de største truslene. Spesielt ille er situasjonen i Vest- og Midt-Norge. Situasjonen har ikke blitt bedre, til tross for flere tiltak.